گروه فقه و معارف اسلامی ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران ، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، افغانستان .
چکیده
تربیت اعتقادی عبارت است از فرآیند آموزش اعتقادات به متربی و مجموعه اقداماتی برای شکل‌دهی به نظام باورها، اقناع فکری و پذیرش قلبی و التزامی درونی از سوی مربی. ایفای نقش تربیت در اسلام به عهده پدر است و خداوند ابتدا از ایشان در مورد چگونگی تربیت فرزند سوال می‌کنند. با این حال، در عصر حاضر به این وظیفه کم‌توجهی شده و در بعضی موارد، کوتاهی از جانب پدر است و پدر این وظیفه را به سایر اشخاص و ارگان‌ها نسبت می‌دهد. با توجه به اهمیت ولایت پدر بر فرزند، پژوهش حاضر کوشیده است تا با روش توصیفی_تحلیلی، جایگاه و نقش ولایت پدر را در تربیت اعتقادی فرزندان، بر اساس فقه امامیه بررسی کند. در این پژوهش، به مفهوم ولایت و ادله وجوب تربیت اعتقادی از منظر قرآن، روایات، سیره و نقش تربیتی پدر پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که در سیستم تربیتی اسلام، پدر نقش قابل توجهی دارد و مسئول آموزش اعتقادات دینی به کودک است و همواره یکی از مقتضیات اصلی و تکالیف مهم پدر، توجه به تربیت اعتقادی فرزندان بوده است.
)