بررسی ابعاد روایی أکل تربت سیدالشهداء از منظر فقه امامیه

کم اصلی أکل طین و تربت، بر اساس آنچه از روایات معصومینD وارد شده است، حرمت می‌باشد. در برخی روایات وارد شده از سوی حضراتD، استثنائاتی از این حکم بیان گشته و یکی از این مستثنیات، تربت سیدالشهداء; است. اجماع وارد شده در بحث جواز أکل تربت، مدرکی بوده و شایسته است که مستند اصلی آن بررسی شود. روش صورت گرفته در این نوشته بدین شکل است که با طرح روایات ظاهر در أکل تربت، ابتدا این روایات را بررسی سندی کرده و سپس با تبیین مبنای حدیثی خاص نگارنده درصدد تصحیح روایات برآمده و به برخی اشکالات موجود پاسخ می­دهد، پس از آن، شرائط أکل از منظر روایات را منبع‌یابی نموده و اقوال علماء نسبت به محدوده  قبر شریف را مستند‌یابی کرده  و نظر مختار را بیان می­کند، در آخر نیز با ذکر قیوداتی که دلالت بر اعمال خاص تربت دارد، آنان را از منظر شرطیت، سرعت تاثیرگذاری و یا فضیلت و نیز از بُعد استحباب و رجاء به قصد مطلوبیت بررسی نموده است. نوشتار حاضر،  سعی در تبیین مستندات حکم جواز با تکیه بر نصوص وارده در باب أکل و اقوال علمای متقدم و متاخر نسبت به آن و مبنای خاص رجالی موجود بین علما، داشته و درصدد تصحیح روایات می‌باشد. محتوای به دست آمده، تایید ادله با تبیین ابعاد مختلف آن را در اختیار مخاطب قرار داده است.