گروه قرآن و علم، مدرسه عالی فقه و قرآن، مجتمع آموزش عالی خواهران، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، مشهد ، ایران.
چکیده
فضای مجازی مشتمل بر داده‌ها و اطلاعات است و کاربران آن نوعی تعامل پویا را در محیطی اطلاعاتی ایجاد کرده‌اند که سبب تشکیل دنیای موازی با دنیای واقعی شده است. وجود مصادیق متعدد معاونت در جرم در کنار ویژگی‌های این فضا در انتشار، تولید، توزیع و ذخیره اطلاعات، نیز پیشرفت روز افزون فن‌آوری اینترنت و تلفن‌های همراه هوشمند بر دامنه معاونت در جرم افزوده است که گاهی جرایم مستقل از فعل اصلی است مانند هرزه‌نگاری و گاهی تابع فعل اصلی است مانند معاونت در جرایم علیه محرمانگی داده‌ها و... که ممکن است کثیری از کاربران را دربر بگیرد و پیامد‌های مخرب و غیرقابل بازگشتی به جا گذارد. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به مبانی فقهی و ماهیت حقوقی اعانه بر اثم پرداخته و مهمترین راهکار مقابله با آن چنین بررسی شده که اثبات معاونت در جرایم فضای مجازی از نظر حقوقی با چالش‌های اجرایی متعددی رو‌به روست اما دامنه فقهی حرمت کمک بر گناه علاوه بر حیطه اجتماعی، حوزه شخصی عمل افراد را در بر می‌گیرد. از این رو مؤثرترین راه برای پرهیز از این جرایم، سیاست‌گذاری پیشگیری با مشارکت حداکثری کاربران و متخصصان با قانون‌گذار است.
)