گروه فقه و معارف اسلامی، مدرسه عالی فقه و قرآن، مجتمع آموزش عالی خواهران، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، افغانستان.
چکیده
موضوع این پژوهش بررسی اوقات نماز در مذاهب پنجگانه است، ازجمله اختلافات بین مذاهب به شرح ذیل میباشد:
- امامیه وقت نماز ظهر و عصر را وقت زوال خورشید تا غروب میدانند، امّا مذاهب اربعه زوال تا دوبرابری سایه شیء را وقت نماز ظهر و بعد از آن تا غروب را وقت نماز عصر می دانند.
- فقهای امامیه معتقدند غروب با از بین رفتن سرخی مشرق حاصل می شود، ولی مذاهب چهارگانه غروب خورشید را سقوط قرص میدانند.
- امامیه انتهای نماز مغرب و عشاء را نیمه شب می دانند، امّا مذاهب اربعه انتهای مغرب و عشاء را به ترتیب از بین رفتن شفق و گذشتن ثلث شب می دانند.
عامل اصلی این اختلافات، اختلاف تعابیر و تفاسیری است که هر یک از مذاهب از واژه‌های به کار رفته در آیه شریفه ۷۸ سوره اسراء دارند. براساس همین آیه، امامیه قائل به وقت مشترک، وقت فضیلت و وقت مخصوص برای نمازهای ظهر و عصر و نیز مغرب و عشاء هستند. امّا عالمان اهل سنّت برای هر نماز، وقت مخصوص قائل‌اند و وقت مشترک نمازهای یومیه را که بتوان در آن نماز را جمع خواند نمی‌پذیرند، درحالیکه روایات زیادی از اهل سنّت که حاکی از آن است که پیامبر صلی الله علیه و آله دونماز را بدون عذر باهم به جا می‌آوردند.
)