اومانیسم و عرفی شدن فقه

نوع مقاله : مقاله تخصصی

نویسندگان

1 گروه فقه و قرآن ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران ، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، مشهد، ایران

2 گروه فقه و معارف اسلامی، مدرسه عالی فقه و قرآن، مجتمع آموزش عالی خواهران، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، افغانستان.

چکیده

   یکی از مکاتب فکری غرب، اومانیسم است که با مبنای انسان­گرایی، همه چیز را برای انسان، در جهت رسیدن هرچه بیشتر به لذات مادی و هواهای نفسانی می­خواهد. این نگرش باعث می­شود انسان جهان­بینی مادی داشته باشد و با هواپرستی و خودپرستی، غرق در لذات حیوانی شود و نهایتاً در حیوانیت خویش هلاک شود. از طرفی زیربنای دین و اخلاق زده می­شود و موجب عرفی شدن دین می­شود. بازتاب تقدس­زدایی از دین، رسیدن به پوچی یا نهیلیسم در انسان است، چرا که در گرداب مشکلات، منبع مقدسی برای خویش نمی­یابد تا مایۀ امید و نجاتش باشد. جامعه نیز با ازبین رفتن اخلاق و قانون به ورطه نابودی کشانده می­شود.  این تحقیق بر آن است که با روش تحلیلی توصیفی به بیان اومانیسم و تأثیر آن در عرفی شدن فقه بپردازد. اومانیسم با نگاه جدیدی که به عالم و آدم دارد، از طریق خصوصی کردن و عصری کردن دین باعث عرفی شدن دین و فقه شده است. به این ترتیب دین از یک امر قدسی و وحیانی به یک امر دنیوی و مادی تنزل پیدا کرده است. نتیجه چنین دیدگاهی بازماندن بشر از کمال انسانیت و غرق شدن وی در ورطه حیوانیت است. رویکردی که ما در این تحقیق به آن اشاره کردیم، علی­رغم پژوهش­های زیادی که در مورد اومانیسم موجود است، مورد مشابه ندارد و تحقیقی که به تأثیر اومانیسم در عرفی شدن فقه و راه­های برون­رفت از آن به‌طور مستقل و مدون پرداخته باشد وجود ندارد.

کلیدواژه‌ها

مطالعات فقهی
دوره 5، شماره 8
شهریور 1401
صفحه 85-100

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار