تبیین وظیفه فقهی والدین در آموزش محبت و عشق‌ورزی نوجوانان به محبوب حقیقی و بیان آثار تربیتی آن

نوع مقاله : مقاله تخصصی

نویسندگان

1 دانش‌پژوه کارشناسی فقه و معارف اسلامی، جامعة المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان گروه فقه و معارف اسلامی ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران ، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، هندوستان

2 گروه فقه و معارف اسلامی ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران ، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه،افغانستان.

3 گروه فقه و معارف اسلامی ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران ، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، مشهد، ایران

چکیده

نوجوانی عرصه بروز تمایلات بی‌حد و مرز عشق‌ورزی است. سرچشمه این نیاز، میل شدید نوجوان به دوست‌داشتن و دوست‌داشته‌شدن است. هدف از تدوین این مقاله این است که چگونه بتوانیم این نیاز فطری انسان را تأمین کنیم و نیز از آسیب‌های حتمی و غیر قابل جبران ناشی از عشق کاذب در امان بمانیم. در این مقاله سعی شده است به روش توصیفی، تحلیلی و با منابع کتابخانه‌ای به این سؤال پاسخ داده شود که عشق حقیقی کیست و وظیفه والدین برای رسیدن به این عشق چیست؟ یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که آنچه به عنوان عشق واقعی در قرآن و روایات معرفی شده است، حب خداوند، رسول` و اهل‌بیتD می‌باشد که با ادله فقهی از جمله وجوب صله رحم، حب والدین و... و ادله کلامی از جمله وجوب شکر منعم، وجوب دفع ضرر محتمل و... به اثبات می‌رسد. بر والدین واجب است که با تذکر نعمات الهی، تعلیم سرگذشت پیشینیان، آشنا کردن با صفات و افعال خداوند و همچنین شناساندن صحیح و کامل اهل‌بیتD به روش‌های مستقیم و غیرمستقیم این محبت را در نوجوان ایجاد کرده و به آنان بیاموزند که باید عشق‌های مجازی در راستای عشق الهی قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها